O cedro da horta da Casa de Hortas
(Outeiro de Rei)
Meu lanzal cedro senlleiro
que naciche en Pontedeume:
¿gardas lembranza en
Outeiro
das doces augas do
Eume...?
Cando meu avó e padriño
te prantou na horta de
Hortas
¡eras un cedro noviño
de ponlas febles e cortas!
Cedro xentil, labarada
de delicada elegancia:
¡ti fuche o meu
compañeiro
nos días da miña
infancia!
¡Non hai arbre tan
fermosa
nin ponlas tan
cantareiras,
nin pousada máis xeitosa
prás anduriñas
lixeiras...!
As estrelas fan o niño
no teu cimo, meu irmao.
¡E se te estiras un pouco
tocas o ceo coa man...!
Como eres tan xigantón
falaron de derrubarte.
¡Eu sempre dixen que non
e loitarei por salvarte!
Se a sorte, cega e
arteira,
chega a rematar contigo:
¡eu pídolle á túa
madeira
que baixe á terra comigo!
Terra Chá (1954)
