xoves, 25 de agosto de 2016

Canto ao idioma galego

Idioma meu, homilde, nidio, popular,
labrego, suburbial e mariñeiro
que fas avergoñar
ao burgués, ao señorito e ao tendeiro:
levas sangue do povo
e raigañas escuras
que anuncian un día novo
sen mágoas nin tristuras.
Idioma proscrito,
asoballado,
soterrado,
refugado,
negado
como a pobreza e o delito,
fala do emigrante e do maldito:
soio resoas nos lares
das xentes populares.
¡Ti tés que rexurdir puro,
poderoso, enteiro
para erguer o noso futuro
de povo absoluto e verdadeiro!

Cantos rodados para alleados e colonizados (1976)

Ningún comentario:

Publicar un comentario