Aínda vixente

Digo, na madurez do meu Outono:
¡nós somentes podemos ser galegos!
Estaríamos tolos, xordos, cegos
se, como cás, seguimos algún dono.

Temos que despertar do noso sono,
liberarnos de raposos e morcegos,
abrir novos camiños, fondos regos
e ser, xa de vez, lóstrego e trono.

Ser galego é ter nidia lembranza
dun pasado misérrimo, tristeiro
e gardar o futuro na memoria.

Ser galego é poñer a confianza
nun triunfo popular, total e enteiro,
capaz de mudar a nosa Historia.

                  Poemas ao Outono (1977)