xoves, 6 de outubro de 2016

O arado

Este poemiña, con música de Antón Campelo, converteuse nunha cantiga popular do pobo galego: 

Labrado da miña mao
fixen coa miña navalla,
un aradiño de pao...

Leva timón e chavella
¡e unha rella furadora
feita dunha lata vella!

Ten orelleiras; rabela
ten luída e rematada
¡que namora mirar para ela!

O meu arado é tan feito
¡que pode incluso esfender
labradíos a barbeito...!

¡Teño xa que darlle estreno
ao meu arado arador,
ao meu arado pequeno...!

¡E bib seu a ónde hei de ir
buscar os bois que preciso,
buscar bois para xunguir!

Os soños na gaiola (1972)

Ningún comentario:

Publicar un comentario