O lobo

Ven o señor Lobo -¡que medo, neniño!- polo monte abaixo ¡e asusta o camiño! Trae lume nos ollos; nos dentes coitelos tan ben afiados ¡que dá medo velos! ¡Qué dá medo velos; arrepío ollalos...! ¡Ven o señor Lobo con instintos malos! Anda paseniño con pasos calados. Años e ovellas: ¿estarán gardados?

Ven o señor Lobo con paso seguro: ¡a luz dos seus ollos fura no escuro! Escóitase lonxe, perdido entre matos, na soidá do monte, oular de lobatos. Chega o señor Lobo. A súa ollada fría: ¡pon os pelos dereitos, o sangue arrepía...! O sangue arrepía, o corazón xea: ¡está o señor Lobo venteando a aldea!             Os soños na gaiola, 1972