Lembranzas

 Era fermosa... Si, era moi fermosa

a Noiteboa cando o pai vivía

e, despois de rezar un longo rosario,

ceaba en paz toda a familia.

Era fermosa a ilusión con que os nenos

agardábamos a vinda dos Reis Magos.

Era fermosa a primavera e os niños

de ouriol eran fermosos. O campo

da Santa Isabel, dende abril ao outono,

era fermoso. E o día da festa era

a data máis feliz de todo o ano.

Era fermosa a Carballeira, o son

das campanas nas mañás, o río

e o centeo, en maio, a flolear.

Todo o pobo era fermosísimo.

Era boa e fermosa aquela vida.

Pero ti, ai doce amiga miña,

¡non estabas aínda perto de min!

Remol (1970)