Ó escultor chairego Víctor Corral

 A túa escultura, pura como a rosa,

con recendo a terra e primaveira:

é un asombro total, unha fogueira,

unha paixón acesa e fervorosa.

A súa nidia verdade temblorosa

ten unha forza fatal e verdadeira,

pois agroma de pedra ou de madeira

como clara fontela misteriosa.

 

Ti fas, Víctor Corral, case da nada,

un mundo necesario de esperanza,

aberto á marabilla inagardada...

 

E sementas en nós, ben sementada,

unha fírgoa de luz e unha inquedanza

de beleza perfecta, alta e sagrada.

Terra Chá (1954)