A fala

De novo a lingua vertebra estes versos de Manuel María, tamén musicados en varias ocasións, máis vixentes hoxe ca nunca, no día en que se acadou unanimidade na reivindicación histórica do galego coa sinatura en Santiago da "Declaración de unidade a prol da normalización da lingua galega" por todas as forzas políticas.

A fala

O idioma é a chave
coa que abrimos o mundo:
o salouco máis feble,
o pesar máis profundo.           O idioma é a vida,

                                             o coitelo da dor,

                                             o murmurio do vento,
                                             a palabra de amor.              O idioma é o tempo,

                                                                                       é a voz dos avós
                                                                                       e ese breve ronsel
O idioma é un herdo,                                                        que deixaremos nós.
patrimonio do pobo,
maxicamente vello,
eternamente novo.                 O idioma é a patria,
                                             a esencia máis nosa,
                                             a creación común
                                             meirande e poderosa.           O idioma é a forza
                                                                                       que nos xungue e sostén.
                                                                                       ¡Se perdemos a fala
O idioma é o amor,                                                           non seremos ninguén!
o latexo, a verdade,
a fonte da que agroma
a máis forte irmandade.        Renunciar ao idioma
                                             é ser mudo e morrer.
                                             ¡Precisamos a lingua
                                             se queremos vencer!
                                                                                        As rúas do vento ceibe (1979)