Paisaxe de Outeiro

Terra rasa coma a palma aberta

e núa dunha mao, doada

para os ventos que te agallopan

tolos, ceibes e veloces.

No horizonte de Martul,

o Cordal de Chinto redondo,

suxerente e femenino faite

soñar con un azul fantástico,

inconsistente e esvaído

e acénache co fino cendal

das néboas súas. Pro ti

non soubeche nunca se o seu

xesto ambiguo e indeciso

é unha chamada ou un adeus.

Ritual para unha tribu capital de concello (1986)