[...] Hai que dicir sempre que non, non
e non a tanto tópico que afoga,
que nos impide respirar.
Un sinte noxo e cavila tristeiro
que só con sentimentos e saudades
-por moi metafísicas que sexan-
non es pode chegar a ningún lado.
Un sinte noxo e dor. E quérese ir.
Pero... ¿para onde camiñar
se están todos os camiños atrancados
e pechadas todas as saídas?
Proba documental (1968)
Ningún comentario:
Publicar un comentario