Ouh claro río Miño espello máxico
delicada canción granada espiga
alta e sutil ave canora
case tan real como un ensoño
o teu paso lento e ben medido
dende Mirapeixe a Tras da Santa
resoa nas carballeiras e nas agras
con necesario son de verso antigo
esa voz tan fonda irrepetíbel
-¿onde os caneiros e os muíños?-
aluma e clarifica a soedade
es xa raíz e nube xuntamente
parroquia dos peixes e os paxaros
e fundamento carnal do noso sangue
Escolma de poetas de Outeiro de Rei (1982)
Ningún comentario:
Publicar un comentario