Do misteiro da noite veño envolto
en panos de escuridade e de silencio
que conforman o enigma do propio
non saber pequeno e inocente: a el
me ateño para facer preguntas
que poñen un angustioso nó na miña
gorza e enchen de arrepío
o meu peito medoso e latexante
tal un paxaron nas maos dun rapaciño.
Compendio de orballos en incertezas
(1991)
Ningún comentario:
Publicar un comentario