A brétema é un maino e longo soño
preciso e exacto como un número:
nada hai máis útil e eficaz
que os seus lenes azuis esvaídos
para concretar a melancolía
que se apodera de nós cada serán:
a melancolía e a brétema veñen
a ser, entón, a mesma cousa.
A brétema pingona, escura e mesta
-de grandes ollos lúcidos atentos-
cae moi amodiño sobre o mundo
sen mancar as cousas aínda que
as penetra e poui ata o fondo.
Eu amo esa brétema lixeira,
amiga das nubes e das lavercas,
que agarima e coroa os altos cumes.
Versos do lume e do vagalume (1982)
Ningún comentario:
Publicar un comentario