En memoria de quen percorreu o monte para loitar polos seus soños e os de toda a sociedade tolleita polas leis dun estado inxusto e criminal.
Camiño firme cara á luz
coa incerta decisión
de ignorar os camiños.
Sei que a luz é verdade
e que os camiños van
dende a néboa á brétema
e nunca teñen volta.
Nós case non somos.
Nin fomos nin viñemos.
E unicamente os soños
son exactos e certos.
A luz resucitada (1984)
Ningún comentario:
Publicar un comentario