Os xornaleiros e criados eran xente
de nós e pertencían ao mesmo clan.
A súa dilixencia garimosa daba
confianza e impuña certa distante,
submisa cortesía. Tiñan unha firme
fidelidade, discreta e instintiva.
E, anque se foran, a súa presencia
permanecía, de por vida, no ar,
tépedo e familiar, de toda a casa.
Ritual para unha tribo capital de concello
(1986)
Ningún comentario:
Publicar un comentario