Chove dun xeito triste e insistente.
A miña sensibilidade
está húmida, mole e lamacenta:
é un limo viscoso, mesto e verde.
Teño que abrir as protas e fiestras
do meu mundo máis meu:
cómpre arexalo,
acabar co seu mofo balorento
para que non remate morto, apodrecendo
cunha fría e noxenta savandixa
no lugar que ocupa o corazón.
Versos do lume e do vagalume (1982)
Ningún comentario:
Publicar un comentario