Portugal

Cheguei a Portugal co corazón na mao

na amante compaña de Saleta.

Percurei a Camões e a Camilo

e só atopei o mar diante de min.

¡Atopei o mar! E sempre o mar

escoitando aos piñeiros rumorosos.

O mar da epopea e dos naufraxios

eternamente deitado rente de ti.

¡Qué lonxe Angola e Mozambique!

Macao, case irreal, carne de soño.

E ti, meu Portugal, na beiramar,

dándolle as costas a sedenta Iberia.

En ti atopei os soños meus.

Recoñecín en ti o meu espírito.

Todo estaba tan perto ao corazón

que todo o corazón o adiviñara.

Comprendo, Portugal, a túa fachenda,

o teu sino arrepiante e grandioso.

O coitelo que levas chantado no espírito

fai escoar a tristura feita fado.

Non quero falar con Don Henrique,

nin de feitos gloriosos, memorábeis.

¡Só quero dicir que a túa saudade

é o reino que anceia a miña alma!

Remol (1970)