Acontece, en raras ocasións,
que sentimos ferida
a nosa intimidade.
O desacougo róenos:
desequilibra e altera
a nosa paz, conmove
á nosa nada silandeira
e vainos murchando
as rosas máis banais
e aviventando estrelas
que estaban apagadas.
Entón un innominado,
confuso deus descoñecido
pode falarnos. E salvarnos.
Oráculos para cavaliños do demo (1986)
Ningún comentario:
Publicar un comentario