mércores, 30 de novembro de 2016

Berra pola luz

Galicia outonal da decadencia,
fogueira de chama amortecida,
estraña lembranza amortecida,
mar ilimitado de paciencia.

Galiza vella, pobre herencia,
patria asoballada e ofendida,
mágoa arrepiante, sometida
a séculos de dor e impotencia.

Chanta, no fondo, boa semente,
impón o dereito de vivir
e ergue a túa voz iradamente.

Olla con firmeza o teu porvir.
¡Berra pola luz e pola xente
e comeza, sen máis, a combatir!

Poemas ao Outono (1977)

Ningún comentario:

Publicar un comentario