Desexo
agora, amada,
a docísima cunca dos teus beizos.
Desexo os bicos teus
coa sede de mil anos que me queima.
Desexo a túa sorrisa,
a túa palabra,
o latexar do teu pulso
e da túa ialma.
a docísima cunca dos teus beizos.
Desexo os bicos teus
coa sede de mil anos que me queima.
Desexo a túa sorrisa,
a túa palabra,
o latexar do teu pulso
e da túa ialma.
O meu desexo quédase en desexo.
Estou tristeiro
e sinto como se pecha á esperanza o corazón.
¡E co meu desexo medra a miña ausencia
na craridade fidel desta lembranza!
Estou tristeiro
e sinto como se pecha á esperanza o corazón.
¡E co meu desexo medra a miña ausencia
na craridade fidel desta lembranza!
Poemas da ausencia (1958), BVG
Ningún comentario:
Publicar un comentario