Non quero que o lume
destrúa e aniquile
a miña carne
na que, ás veces,
cantou namorada
a cotovía.
Somente son terra.
Só desexo ser terra,
mesturarme coa terra,
perderme, confundirme
no silencio da terra.
E pídolle,
con todo o meu ser,
á terra miña nai,
que sexa xentil comigo.
Versos do lume e do vagalume (1982)
Ningún comentario:
Publicar un comentario