Un sigue sereno, teimudo e confiado
agardando o sinal, a luz que poña
a camiñar de vez a xente nosa
e faga desta tribo tenebrosa
un pobo enteiro verdadeiro.
Por un non sentiu, nin sinte
premuras, urxencias, agonías:
sabe que a existencia dun home
é sempre corta
e que a vida dun pobo vai ao lonxe.
A luz resucitada (1984)
Ningún comentario:
Publicar un comentario