Están comigo neste intre silandeiro
os mortos da miña caste, da miña terra
cumprindo en min o seu futuro.
E sinto latexar con forza inmensa
os seus soños e medos.
As verbas
que pronuncian os meus beizos
son as mesmas que un día
dixeron os seus beizos cara a luz.
Os mortos da miña caste van comigo.
E eu irei con eles cara o futuro
que non teño aínda merecido.
Remol (1970)
Ningún comentario:
Publicar un comentario