A música da choiva

A auga é un salouco lene

que nos foxe das mans

deixándonos

unha lembranza

entre doída e melancólica.

Sinto a música da choiva,

petando contra o chan,

chorando

nos vidros das fiestras,

ensumíndose na terra

para rexurdir

sinxela e auroral

no misterio das fontes,

nos regueiros,

no río solemne e poderoso,

na pinga de orballo

que coroa de luz

a testa da rosa ruborosa.

A auga é case ar,

esencia inapreixábel,

caravel irreal,

claridade sen sombra.

E hai nubes

desnortadas e tolas

semellantes a pétalos

que soamente son auga

emigrada/exilidada.

Cecais hai unha luz (2010)