De novo entre nós estivo Xosé Estévez, insigne veciño de Quiroga residente en Euskadi e amigo de Manuel María. Outro soneto do chairego adicado á vila quiroguesa e as súas xentes e costumes di:
Vila
de San Martiño, íntima e breve,
coa
camelia florida te comparo:
tés
gracia e lixeireza de paxaro,
eres
pura e sinxela como a neve.
Na túa
xeografía o vento escrebe
a
apaixonada canción do desemparo
e un
forte desexo escuro e claro
que,
como a escuma, é branco e leve.
Aínda
aquí se coñecen os veciños
e a
vida ten maneiras moi humanas
e
fálase de vides e de viños...
Van
pasando anos, meses e semanas:
permanecen
paisaxes e camiños
e a
milagreira voz das túas campanas.
Sonetos ao Val de Quiroga (1988)
Ningún comentario:
Publicar un comentario