Manuel María, grande viaxeiro, percorreu tamén as terras de Euskal Herria, como di neste poema, talvez composto despois dalgunha das súas viaxes con parada na casa de Xosé Estévez...
Euskadi
Andiven desde Irún a Somorrostro
e de Uztarrotz a Bergüenda.
Pasei por Gasteiz e por Donostia.
Crucei o Gran Bilbao ou Gran Babel
coa lembranza viva como brasa
dunha máxica verba inextinguíbel
de Gabriel Aresti Segurola,
voz baril e clara e neboenta,
patria euskera
difícil, rexa, combatida.
O rumor do mar tiña
unha música fosca, poderosa
como a mensaxe dun antergo deus.
A luz tenra dos vales,
sufrindo un ceo gris-tristura,
escoaba
a labarada das cores da ikurriña,
símbolo dun pobo
que non poderá
ser destruído endexamais.
O camiño é unha nostalxia (1985)
Ningún comentario:
Publicar un comentario