luns, 27 de xuño de 2016

Palabras

Palabras hai que desacougan,
mancan,
queiman como un ácido
ou ferro ao vermello-vivo,
no lugar que máis doe
e que máis fere.
Un ten que botalas fora de si
para que enfríen e sexan,
un intre só, punto de lume
no grande xelo do mundo.
Acontece, ás veces, que esta
nosa palabra desvalida
se fai canto e sentimento
aos que se lles nega
presencia e eternidade.
O sentimento pasa.
E o tempo deixa morrer
a queimante palabra en desamparo.

Oráculos para cavaliños do demo (1986)


Ningún comentario:

Publicar un comentario