Eu quixera sorrirlle docemente
como sorrí a rosa cando nace.
Mais cecais Vosa Exccelencia,
que sempre anda co tempo tan tasado,
non pode dispoñer dun intre,
dun intre pequeniño para ollarme.
E non insisto máis, porque ben sei
que o seu tempo, Excelencia, vale cartos.
Documentos persoais (1958)
como sorrí a rosa cando nace.
Mais cecais Vosa Exccelencia,
que sempre anda co tempo tan tasado,
non pode dispoñer dun intre,
dun intre pequeniño para ollarme.
E non insisto máis, porque ben sei
que o seu tempo, Excelencia, vale cartos.
Documentos persoais (1958)
Ningún comentario:
Publicar un comentario