Foz, érguese fermosa como unha canción:
nos beizos a cantiga, na mao o timón.
¡Para loitar co mar e para abrir o terrón
fai falla ser valente e compre corazón!
¡Ouh ondas do mar de Foz, altivas e
algareiras:
vides conta a terra feras e guerreiras!
¡Bicade con amor a as praias e as ribeiras!
¡Qué vosos sons irados se volten muiñeiras!
Foz, homilde e calada, sempre rente ao mar:
só a quen vai con ela lle di seu cantar:
nel o peixe e a espiga véñense a xuntar:
¡o milagre sinxelo nunca ten que contar!
Versos florecidos en louvanza de Foz (1967)
Ningún comentario:
Publicar un comentario