Non debedes ferir
ese misterio branco
que levan os paxaros
nos seus pequenos beizos.
¿Non ollades aletexar
un misterioso medo
nas súas pálpebras longas, longas
lonxanas como o vento?
Non molestedes aos
pequenos paxaros: son
follas tenras, nacidas
unha longa noite de silencio.
Da penumbra
branqueada de vermello
caeron os seus chíos,
lentos, feitos de medo.
Advento (1954)
Ningún comentario:
Publicar un comentario