No fondo dos teus ollos
dorme un vento
con recendo a cervos
e a carqueixas.
No fondo dos teus ollos
unha paisaxe
en que agroma a tenrura
docemente.
No fondo dos teus ollos
a miña presenza
para borrar
esa sombra feble de soidade.
Entre a arxila e a luz (BVG, 1956-1957)
Ningún comentario:
Publicar un comentario