Canto ao idioma galego

Idioma meu, homilde, nidio, popular,

labrego, suburbial e mariñeiro

que fas avergoñar

ao burgués, ao señorito e ao tendeiro:

levas sangue do povo

e raigañas escuras

que anuncian un día novo

sen mágoas nin tristuras.

Idioma proscrito,

asoballado,

soterrado,

refugado,

negado

como a pobreza e o delito,

fala do emigrante e do maldito:

soio resoas nos lares

das xentes populares.

¡Ti tés que rexurdir puro,

poderoso, enteiro

para erguer o noso futuro

de povo absoluto e verdadeiro!

Cantos rodados para alleados e colonizados (1976)