Hai intres escuros nos que un
sinte apagado o entusiasmo:
chove, chove e xea na nosa
máis escusada intimidade,
un longo inverno inacabábel
enfusca o noso corazón
e as palabras dos outros
chégannos alleas e lonxanas.
¿Cómo podemos, pois, decídemo,
abrirnos de verdade aos demais
e recuperar para sempre
a fe, a sorrisa e a alegría?
A luz resucitada (1984)
Ningún comentario:
Publicar un comentario