martes, 23 de agosto de 2016

O lugar da conversa

A horta familiar, coa súa fronteira
de pedra e chantos disconformes,
recende dun xeito marabilloso
e penetrante. É o meu reino.
As miñas árbores son o cedro,
a fermosa nogueira e o loureiro.
Con eles converso. E cos plantíos.
Unha paz, doce e fonda, vaime
enchendo de luz o corazón.
Sinto a grave maxestade do solpor.
Calo. E unha descoñecida pomba,
leve, mansa e asustada,
cruza o meu pensamento nun voo súpeto.

Ritual para unha tribo capital de concello (1986)

Ningún comentario:

Publicar un comentario