O mar de Foz, amiga,de ronseles floridos
polo que navegan os versos máis belidos.
Eu a navegar.
O mar de Foz, amiga, de espumas como rosas
e as ondas namoradas a cantar presurosas.
Eu a navegar.
O mar de Foz, amiga, de gaivotas e navíos
leva por mareas os soños máis esguíos...
Eu a navegar.
O mar de Foz, amiga, de rexos mariñeiros,
ten camiños de gozo e camiños tristeiros.
Eu a navegar.
E a ría de Foz, amiga, ¡qué leda muiñeira
se a brisa a navega, cantadora e lixeira...!
¡Eu a navegar
tan soio no teu mar!
Versos florecidos en louvanza de Foz
(1967)
Ningún comentario:
Publicar un comentario