luns, 8 de agosto de 2016

O que falta

A xente de meu naceu na tribo: nela
habita e enraizou como un carballo
ou como o venerado cedro familiar
ao que menea, ás veces, unha brisa:
lembranza piadosa e emocionada
do irmanciño morto de desgracia.
Unicamente falto eu. Resido lonxe
e non podo, cando quero, tripar
e ollar a terra que amo. Xa que
exilado estou de ti, torrón nativo:
desterrado vivo dentro de min mesmo.

Ritual para unha tribo capital de concello (1986)

Ningún comentario:

Publicar un comentario