O arado

Este poemiña, con música de Antón Campelo, converteuse nunha cantiga popular do pobo galego: 

Labrado da miña mao

fixen coa miña navalla,

un aradiño de pao...

Leva timón e chavella

¡e unha rella furadora

feita dunha lata vella!

Ten orelleiras; rabela

ten luída e rematada

¡que namora mirar para ela!

O meu arado é tan feito

¡que pode incluso esfender

labradíos a barbeito...!

¡Teño xa que darlle estreno

ao meu arado arador,

ao meu arado pequeno...!

¡E non sei a ónde hei de ir

buscar os bois que preciso,

buscar bois para xunguir!

Os soños na gaiola (1972)