Terras bicadas polo Miño

Aquí queda o principio deste poema onde o poeta chairego percorre de vagar as terras que atravesa ese camiño de auga que é o Miño:

Terras

Terras ledas, caladas humildes e amorosas

feitas a rella de arado e pan centeo,

de homes escuros que vos aman

deica darvos a vida sen protesta,

queixa, blasfemia, maldición ou laio.

Terras polas que o Miño pasa silencioso:

aínda que vos bica non vos falou de amor,

nunca vos dixo a doce tenrura que leva

chantada como un coitelo nas entrañas.

Terras pacientes, sinxelamente boas,

ás que Abril agarima en vento maino:

dádeslle ao Miño todo o voso amor.

Baltar, Pacios, Liñares, Triabá, Lugo,

Ponte Vilar, Sinoga, Rábade, Mirapeixe,

Outeiro de Rei, Martul e Asteriz...

O Miño, canle de luz e néboa 1996)