domingo, 2 de agosto de 2015

Terras bicadas polo Miño

Aquí queda o principio deste poema onde o poeta chairego percorre de vagar as terras que atravesa ese camiño de auga que é o Miño:

Terras

Terras ledas, caladas humildes e amorosas
feitas a rella de arado e pan centeo,
de homes escuros que vos aman
deica darvos a vida sen protesta,
queixa, blasfemia, maldición ou laio.
Terras polas que o Miño pasa silencioso:
aínda que vos bica non vos falou de amor,
nunca vos dixo a doce tenrura que leva
chantada como un coitelo nas entrañas.
Terras pacientes, sinxelamente boas,
ás que Abril agarima en vento maino:
dádeslle ao Miño todo o voso amor.

Baltar, Pacios, Liñares, Triabá, Lugo,
Ponte Vilar, Sinoga, Rábade, Mirapeixe,
Outeiro de Rei, Martul e Asteriz...

O Miño, canle de luz e néboa 1996)

Ningún comentario:

Publicar un comentario