Aos inocentes

A sorna típica do pobo galego materialízase nestes versos de Manuel María, que só os inocentes poderían interpretar de xeito literal:

Oda aos labregos

Nestes días primeiros de Nadal

nos que as xeadas debuxan

marabillosas figuras nos vidors

das fiestras e o ar é un coitelo,

penso nos labregos.

                                  Penso

no ben que o pasan nos seus lares,

tan deliciosos, cómodos e quentes.

Matino nas corredoiras limpas,

iluminadas, cumpridas e asfaltadas.

Cavilo na fermosa vida das aldeas,

no envexábel dos días campesiños.

E, sobor de todo, medito longamente

no divertido que é ir apañar

nabos -o gando ha de comer-

baixo a choiva xeada e o corisco

ou baixo o tan poético

mantelo branquísimo da neve:

a xistra quéntalle os osos

e condecóranlle as maos os sabañós.

Odes nun tempo de paz e de alegría (1972)