Sempre ando soñando arreo
-non mo tomedes a mal-
cun invento, no que creo,
¡no meu país ideal...!
Este país do que eu falo
sen mentiras nin ladrós:
¡sabe que o odio é moi malo
e que os amores son bos!
E, nesta patria baril,
da que son o señor dono,
hai amenceres de abril
e atardeceres de outono.
Que o meu país é unha illa
sen mágoas e sen tristeza.
¡O reino da marabilla
no que goberna a beleza...!
Compendio de orballos e incertezas (1991)
Ningún comentario:
Publicar un comentario