O señor melro larpeito
na ponla máis outa está.
¡Está subido á cerdeira
e dela non baixará!
Esta come que come,
non ten trazas de parar.
¡O señor melro larpeiro
sen cereixas nos ha deixar!
O señor melro lambón,
o señor melro larpeiro,
¡coa hinchente que colleu
ten rebentado o peteiro!
-Ai, home: ¿non tés vergoña?
¡Debes de estar a estoupar!
Coa hinchente que colliche,
¿cómo has de poder cantar?
Os soños na gaiola (1972)
Ningún comentario:
Publicar un comentario