Música dos astros e fala dos luceiros

Aló, no Hospital, o castro de Ar Maior;
o castro de Canivete ao nacente;
o de Lucenza altivo e ben lucente
e o castro de Ares morrendo no solpor.

¿Qué raigañas escuras, qué semente

foi tristura, soño, medo, gromo, flor,
chispa, fogueira, volcán abrasador,
fame de amor urxente e permanente?

Catro castros ergueitos. Catro castros

melancólicos, tristes, silandeiros,
impasíbeis e firmes como mastros.

Arredados estais que non senlleiros:

¡escoitades a música dos astros
e falades co vento e cos luceiros!

        Sonetos ao Val de Quiroga (1988)