Volto a soñar co mar...
Volto
a soñar co mar outra vegada.
O mar
é azul baixo un ceio
tamén
azul como a esperanza.
O mar
é un soño doce
que
frolece nesta noite de maio
na que
o milagre máis marabilloso
se
pode cumprir doadamente.
As
escumas son brancas, brancas,
maxicamente
brancas.
E o
rumor das ondas,
soñadas
e lonxanas,
arrola
docemente a miña alma.
Remol
(1970)
É un poema moi bonito
ResponderEliminar