O río Sil

                    1

           Fala o río Sil

Porque eu nacín tan lonxe

quero morrer galego.

Teño posta a lembranza

no lugar de Cuetos Albos

onde teño fundamento.

Logo as hortas do Bierzo,

de Covas e Pardollar.

¡Terras metidas en min

que non se me esquecerán!

Formo e conformo a paisaxe,

arrolo o viño na vide,

comigo levo a saudade

de moitos pobos e vilas:

¡Pumares e Val de Orras,

Montefurado, Sequeiros,

Quiroga, San Clodio, Rairos,

Nogueira, Amandi, Pombeiro!

Bibei, Soldón, Lor e Cabe

traénme, no seu caudal,

ledas canciós que compiten

coa ave máis principal.

Chego, por fin, a Os Peares,

para poder descansar:

o Miño bótame ao lombo

e sen máis... ¡lévame ao mar!

O Minho canle de luz e néboa (1996)