venres, 8 de xaneiro de 2016

O río Sil

                    1
           Fala o río Sil
Porque eu nacín tan lonxe
quero morrer galego.
Teño posta a lembranza
no lugar de Cuetos Albos
onde teño fundamento.
Logo as hortas do Bierzo,
de Covas e Pardollar.
¡Terras metidas en min
que non se me esquecerán!
Formo e conformo a paisaxe,
arrolo o viño na vide,
comigo levo a saudade
de moitos pobos e vilas:
¡Pumares e Val de Orras,
Montefurado, Sequeiros,
Quiroga, San Clodio, Rairos,
Nogueira, Amandi, Pombeiro!
Bibei, Soldón, Lor e Cabe
traénme, no seu caudal,
ledas canciós que compiten
coa ave máis principal.
Chego, por fin, a Os Peares,
para poder descansar:
o Miño bótame ao lombo
e sen máis... ¡lévame ao mar!

O Minho canle de luz e néboa (1996)


Ningún comentario:

Publicar un comentario