Na agra a luz é lene e apardada.
Vai ser a terra sementada.
Andan unhos homes a botar a anada.
Outros, cos bois, fan a sucada.
A terra déixase abrir, muda e calada.
O sucos son xeometría namorada:
homes e bois non saben nada...
¡As labandeiras na terra traballada
andan por entremedias da xugada!
Terra Chá (1954)
Ningún comentario:
Publicar un comentario