Baixo o nome de Gabriela Maira Roibás, o poeta chairego presenta estes versos nunha obra súa na que finxe recuperar a obra de autores/as do seu concello, e aproveita para xerar composicións en distintos estilos, como corresponde á variedade presente nunha escolma de poetas:
A serán tínguese de ouro
co resplandor do solpor
¡mentres a fonte marmula
a coita dun grande amor!
Morre o día pouco a pouco
na paisaxe, doce e mol:
¡o Miño desfaise en pranto,
fuxe, arrepiado, o Sol!
As campanas de Asteriz
xa tocaron a oración
¡e as ribeiras de Martul
fan actos de contrición!
Morreu mainamente o día,
sen un salouco ou un ai.
¡Vaino enterrar o silencio
na corredoira de Aldai!
Escolma de poetas de Outeiro de Rei (1982)
Ningún comentario:
Publicar un comentario