O fogar, a tribo, sempre

E a tribo do Manuel homenaxeouno de novo onte en Outeiro, onde repousa

Aquí ergueuse un fogar. E nel
ardeu o lume. As súas faíscas
cintilaron un intre. Voaron
como estrelas pequeniñas
na firme procura dun destino.
Tamén, un día, amamos á beleza
e deixamos que a súa luz
nidia, exacta e verdadeira
nos ferise forte e fondamente.
Entre a ruína dos nosos febles,
senlleiros corazós permaneceu
o rescaldo da fogueira que
a través dos anos nos quentou.
E algunhos de nós aínda agardamos
luz e salvación para a nosa tribo.

Oráculos para cavaliños do demo (1986)