Alborada
Xogando
na luz da alba
con
aguilladas de sombras
muiñabas
doces brisas
no teu
muíño de follas.
Os
ventos, que non te oían,
cos
seus foguetes de flores
depenicaban
nas eiras
garabullos
de milleiros.
Asubiaban
os merlos
alalás
entre as silveiras.
¡E a
preta noite morría
aforcada
nas cerdeiras!
Muiñeiro
de brétemas (1952)
Corrección de erros: é de 1950
ResponderEliminar