O trobador

Manuel María escribiu poemas moi diversos, tanto formal como tematicamente ao longo da súa traxectoria. Quedan aquí estes dous poemiñas na liña das cantigas medievais galego-portuguesas, que semellan unha regueifa amorosa entre dúas voces poéticas:

1 Dáme o teu silencio, amiga, pra facerche unha cantiga, ¡ai amiga! O teu silencio dourado e alto como unha espiga, ¡ai amiga! Hei facer unha cantiga co teu silencio, que diga: ¡miña amiga!

5 ¡Estar a soias contigo entre unha leira de trigo, meu amigo! ¡Estar a soias contigo á sombra do verde pino, meu amigo! Escoita ben o que digo: ¡estar a soias contigo, meu amigo!

Libro das cantigas (1955)